Paczka Grarżurduru

Leczysław Kerdgeniusz

Pozwólcie, że zamieszczę tutaj pierwszy tekst, który zrobił jednodniową furorę w szkole Twisted Evil

Wycieczka szkolna do kina

Dnia dwudziestego trzeciego listopada dwa tysiące piątego roku odbył się wyjazd do kina Kinoplex w Opolu kasy III d wraz z kilkunastoma rówieśnikami i trzema osobami z klas młodszych. Z pod budynku publicznego Gimnazjum Imienia „Polskich Noblistów” w Byczynie o godzinie dziewiątej trzydzieści trzy z trzyminutowym opóźnieniem odjechał autokar biura przewoźniczego „Łąka” zamówiony przez wychowawczynię, Annę S. w pięć dni wcześniej.

Zapakowanie
Gdy o godzinie dziewiątej za szkołą zebrali się wszyscy uczestnicy wyjazdu doszło do niewielkiego sporu, gdyż było ich o dwóch za dużo. Mówi Pani Anna S.: „Nie miałam pojęcia, że tym dwóm się zachce jechać dopiero teraz. Pieniądze mieli, ale nie są na liście. Sama nie wiedziałam, co robić. Posłałam do dyrekcji jednego ucznia, żeby dopisał ich na listę jadących.”
Plan się udał. Pięć minut później powrócił wysłany przez wychowawczynię Paweł B.: „Było ciężko-mówi- ale w końcu dyrektor się zgodził. Twierdził, że nie powinni jechać na ostatni moment. Ale w końcu się zgodził.” Ale dlaczego się udało? W autobusie były pięćdziesiąt cztery miejsca, a na liście pięćdziesiąt osób, tak więc można było wcisnąć jeszcze cztery osoby. Zgłosiło się dwóch.
Autobus przyjechał zgodnie z planem: dwadzieścia po dziewiątej. Wszyscy szybko zajęci swoje miejsca, nie licząc małej wojny o ostatni rząd. „Musiałam tu siedzieć-mówi jedna z dziewczyn z klasy b- po prostu musiałam! A ten nos, no przepraszam, nie chciałam go złamać.” Chodziło o nos jednego z kolegów z klasy d, Karola P. „Nic się nie stało-mówił ten trzymając się na przekrzywiony nos- To tylko draśnięcie.” Nos szybko nastawiono w dość nietypowy sposób, Karol obracając się potknął się o plecak i uderzył nosem o szybę prostując go.
Po szybkim sprawdzeniu obecności wyruszono w drogę.

Podróż
Przez pierwsze pięć minut podróż przebiegała spokojnie. Za kwadrans dziesiąta zaczęto rzucać się zużytymi opakowaniami po zabranych ze sobą napojach i prowiantach. „Jest fajnie! Takiej radochy jeszcze nie było! Pierwszy raz bawię się razem ze swoimi klientami!” Mówił kierowca, Dariusz M. Zabawa trwałaby dłużej, może do samego Opola, gdyby nie to, że na odcinku za Kluczborkiem skończyła się benzyna.
Pan Dariusz M. próbował się wytłumaczyć, jednak wściekłe nauczycielki, panie: Anna S., Jolanta B. oraz Alicja K., nie chciały tego słuchać. Po brutalnym pobiciu kierowcy zapędziły zrozpaczonych uczniów do pchania dwutonowego autobusu. Jedyny nauczyciel w tej wyprawie, pan Marek M. zniknął niepostrzeżenie po kilku minutach. „Ja go wykończę-mówi Mateusz C.-kiedy go dorwę! My tu pchamy, harujemy, a on co? Proszę pana, on sobie poszedł jakby nigdy nic do pierwszej lepszej knajpki!”
Na szczęście po przebyciu dwóch kilometrów nieszczęsny kierowca przypomniał sobie, że mam zapasowy kanister z paliwem. Napełniono z niego bak, i dojechano bez dalszych przeszkód do Opola.
Seans (relacjonuje Katarzyna C.)
Film był wspaniały. Nigdy czegoś takiego jeszcze nie widziałam. Nie pamiętam, co mi się w nim tak bardzo podobało, jednak wiem, że te dwadzieścia cztery złote opłacało się wydać. Przy żadnym filmie nigdy mi się tak dobrze nie rozmawiało. Ja wam mówię: Lort na ringu! Najlepszy film na świecie.

Seans
Rzeczywiście, film był bardzo dobrze zrealizowany. Jego dwanaście Oskarów należało mu się w pełni, dlatego też wycieczkę te zorganizowano. Seans zaczął się o godzinie dziesiątej dwadzieścia, dlatego też pięćdziesiątka osób, która z wrzaskiem wpadła na salę za dwanaście jedenasta. Mimo spóźnienia i przepychani o miejsca wszy zdążyli zająć miejsca do godziny trzydzieści po jedenastej, tak, by zdążyć na napisy końcowe.

Fast food
Po seansie wszyscy udali się do pobliskiego Mc Donald’a. „Zazwyczaj nie jadam w takich miejscach-mówi z ustami pełnymi hamburgera Paulina W. -jednak od czasu do czasu, jak się coś takiego zje, to w końcu nic się nie stanie.” Ogólnie zakupiono dwieście samych czterdzieści siedem hamburgerów. Firma porządnie się wzbogaciła.
Dzięki grupie wielkich ochroniarzy nie doszło do wojny na jedzenie, gdyż z prowokatorami rozprawiono się na osobności. „Zaciągnęli mnie za śmietnik i zaczęli mnie kopać. -mówi Mateusz W.- Bili mnie po twarzy i rzucali we mnie kamieniami. W końcu wykręcili mi ręce do tyłu i bardzo boleśnie je podnosili.” Ogólnie jednak wszystkim się podobało.
Po filmie wszyscy mieli wiele aspektów wspomnianych w nim do omówienia. Bardzo żywą dyskusję na temat płci (wątek ciosu poniżej pasa) prowadzono przy jednym ze stolików przy kasie. Dyskusją kierował Mateusz C. oraz Marcin P. Każdy z nich kierował osobną grupą poglądów. Różniły się one poglądem na urodę dwóch dziewczyn: Katarzyny M. i Mileny Ł. Gdy doszło do rękoczynów i rzucenia stolikiem opiekunki zgarnęły sprawnie grupę do autokaru.

Powrót
Droga powrotna trwała całe dwie godziny. Głównym podsumowaniem tej podróży może być ów cytat: „Ze sobą zabierz mnie” zaczerpnięty z jednej piosenki Republiki. Dlaczego? Otóż jadąc przez las autobus zatrzymywał się dla wszystkich autostopowiczek. Z niewiadomych powodów większość wyglądała jakby wróciła właśnie z dyskoteki. Tak czy inaczej, gdy przejeżdżał przez Kluczbork dla pana Marka M. Zabrakło miejsca, więc go nie zabierano.
Uczniowie zajęli się goszczeniem autostopowiczek, natomiast uczennice starały się za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę chłopaków. Nie udawało się to im aż do czasu, gdy jedna z nich tuż za Krzywizną wybiła plecakiem jednego z chłopaków okno w autobusie. Plecak należał do Michała P., a rzucająca dziewczyna, Sylwia G. wylądowała na oddziale intensywnej terapii na dwa tygodnie, kiedy Michał „posłał” ją za swoim plecakiem.
Na szczęście obeszło się bez ofiar śmiertelnych i wszyscy, łącznie z Sylwią, byli zadowoleni z wycieczki, a chyba najbardziej kierowca, gdyż autostopowiczki postanowiły się z nim zabrać.

Mam nadzieję, że sie podobało Razz